Producenci seriali pokochali wilkołaki. Po szaleńczej miłości do wampirów, poddali liftingowi mit o wilkołakach i przedstawili go szerszej widowni. Zapewne chwyt ten służył utrzymaniu wampirofilnej publiczności nieco już znudzonej swoimi ulubieńcami i zdobycie kolejnych wielbicieli serialu. Taki zabieg możemy obserwować w "Pamiętnikach wampirów", "Czystej krwi" i sadze "Twilight" (nie jest to serial, ale wykorzystajmy ją do opisu tego zjawiska). Tam, gdzie widz nacieszył się nową wersją mitu o wampirach, tam zapewne za chwilę pojawi się wilkołak. Pojawi się, narobi sporo zamieszania i pewnie pokąsa naszego krwiopijnego ulubieńca. Jak się bowiem dowiadujemy dzięki wyżej wymienionym tytułom, wampir i wilkołak to śmiertelni wrogowie (w "Pamiętnikach wampirów" ugryzienie wampira przez wilkołaka jest śmiercionośne).
Czym zatem różni się wilkołak od wampira (poza oczywistymi oczywistościami)?1. Wampiry zawsze pozostają wampirami, podczas gdy wilkołaki zwykle funkcjonują w ludzkiej formie.Przez większość czasu nie wiemy, że ktoś jest wilkołakiem (Jacob Black), a o wampirzym pochodzeniu dowiadujemy się dość szybko (Edward Cullen).
2. Wilkołaki są dzikie, nieokrzesane i mniej inteligentne od wampirów. Prezentują się też znacznie mniej atrakcyjne. Wśród wampirów odnajdziemy znacznie więcej przystojnych przedstawicieli, a i przedstawicielki są niczego sobie. Tymczasem wilkołaki mają mniej atrakcyjną powierzchowność (wyjątkiem jest Jacob Black, Tyler i Mason Lockwood).
3. Wilkołaki nie mają wyboru - zmieniają się w dzikie bestie i nie potrafią tego powstrzymać. Wszystkie wymienione seriale bazują natomiast na jednym temacie - asymilacji wampirów do "normalnego" społeczeństwa, ich staraniom i przeszkodom na tej drodze.
Czemu jednak dziś piszę o wilkołakach? Ponieważ dzięki serialowi "Gra o tron" (wczoraj obejrzałam jego 2 odcinek) poznajemy kolejny sen o sile, pięknie i ujarzmionej dzikości. Jedną z ważniejszych ról w serialu odgrywają bowiem wilkory. W odróżnieniu od wilkołaków są po prostu zwierzętami, choć o większej niż u przeciętnego wilka sile i masie. Choć mogą zachowywać się jak dzikie bestie, są niezwykle oddane swoim właścicielom i zaciekle ich bronią . Każde dziecko z rodu Starków (głównych bohaterów filmu) ma swojego towarzysza. W skład stada wchodzą : Szary Wicher, Dama, Nymeria, Lato, Duch i Kudłacz. Wilkor jest też umieszczony na ich herbie rodowym. Mam nadzieję, że podobnie jak w książce, ten wątek zostanie znacznie rozwinięty i będę mogla cieszyć się ich widokiem na ekranie.
Ja też mam swój prywatny sen o wilku. Kilka lat temu zakochałam się w psach o wdzięcznej nazwie - wilczak czechosłowacki. Psy te swoim wyglądem niewiele różnią się od prawdziwych wilków, a i temperamentem też im nie ustępują (choć są też opiekuńcze). Z tych też powodów nie nadają się do mieszkania w bloku :(
Dlatego zostawiam sen o wilku serialom i oglądając je, drapię za uchem na swojego canis lupus. Jego nazwa przypomina mi, że on też jest z pochodzenia wilkiem. Nie muszę więc przeczesywać lasów w poszukiwaniu wilkora, ani rozpytywać wampiry o wilkołaki, mam ich przedstawiciela w domu.
Mój prywatny wilk
pierwszy odcinek Gry o tron też oglądaliśmy i bardzo nam się podobała! Drugi jeszcze przed nami. Ale książki żadne z nas nie czytało, więc porównania nie mamy. W zamian za to mam porównanie z wieloma książkami fantasy - tam wilkołaki pojawiają się równie często, ale zwykle w ten sam sposób co w serialach - czyli najpierw są wampiry, a potem (w kolejnym tomie, albo w dalszej części powieści) pojawia się i wilkołak. Coś w tym jest, że wilkołaki są od wypełniania luki fabularnej.
OdpowiedzUsuń